China, it has been A-MA-ZING!!!

Wow... T zit erop... ;( Vier weken rondreizen, nieuwe mensen leren kennen, geweldige én vieze dingen zien, lekker eten, genieten, genieten, genieten!!! Ik zou er met gemak nog een x aantal weken aan vast hebben kunnen plakken, maar helaas, mn retourticket stond op 10 november jl...

Ik ben thuis en heb mn vlucht van Shenzhen naar Shanghai dus gehaald al was t kiele kiele!

Waar het bijna mis is gegaan weet ik niet precies maar ik weet wel dat ik die stress niet meer wil!!! Het was een samenloop van omstandigheden, 3 uur slaap :) + denken dat ik tijd genoeg heb + lang zoeken naar de juiste metro + verder weg dan gedacht, die ervoor zorgden dat ik een half uur voor vertrek het vliegveld op kwam rennen.
De metro deed er zo lang over! Het duurde 15 seconden dat de deuren open gingen nadat hij was gestopt en weer eens 15 seconden voordat we vertrokken nadat de deuren gesloten waren! En dat maal +/- 14 stops maakt dat ik voor mn gevoel een half uur onnodig in de metro heb gezeten! Eenmaal bij halte 'airport', ik was blij want ik zou het net halen, kwam ik erachter dat we nog een stuk met de bus moesten! De Chinese politie was niet onder de indruk van een gestreste, Westerse reizigster en at rustig z'n noodle-ontbijtje op toen ik vroeg where the F* het vliegveld is... Gelukkig was er een Chinees die Engels sprak en me de bus wees. In de bus kalmeerde ik wat, dacht dat ik mn vlucht toch had gemist, maar eenmaal op t vliegveld kwam de stress en adrenaline weer boven!
Ik ren dus dat vliegveld op, bepakt met +/- 20 kg aan bagage op mn rug en buik, staat er een Chinees die kennelijk moet zorgen dat het niet te druk wordt (uhu, we zijn in China! Hallo!!!) op het vliegveld en dus net voor mijn gestreste neus het poortje dicht doet!!! Je moet weten dat (bijna) alle Chinezen een baan hebben in China, als gevolg van het communisme. Je kan het zo gek niet bedenken of ze hebben er een, of meerdere mannetjes of vrouwtjes voor. Zo dus ook op dit vliegveld...!?
Omdat ik niet de bak in wil draaien omdat ik niet naar een Chinese ambtenaar luister wacht ik dus 'geduldig' op mn beurt. Na wat handgebaren, gespring en gevloek in t Nederlands laat hij mij erdoor en kan ik beginnen aan mn zoektocht naar de juiste incheckbalie. Gelukkig was het echt niet zo druk op t vliegveld, thnx to Mr Poortje, en was ik na drie keer vragen bij de juiste balie! Daar werd geconstateerd dat ik erg laat was, joh!, maar kreeg ik nog wel mn boarding kaart! Yes, ik had weer hoop!!! Ik kon mn backpack niet meer inchecken dus die moest ik zo maar meenemen in t vliegtuig.

Volgende hindernis, de paspoort en bagage controle... Ik ben als een asociale, gestreste westerse toerist naar voren gerend en heb gevraagd/gesmeekt of ik ajb voor mocht! Niemand snapte er natuurlijk iets van, maar gelukkig zagen de mensen achter de balie wel wat ik bedoelde en spraken nog een beetje Engels ook!
Ik heb mn zakmes in moeten leveren, gelukkig was dat het enigste en heb ik niet heel mn backpack uit moeten pakken want mn schaartje, klein zakmesje, glazen nagelvijl en al de vloeistoffen hebben ze niet gezien!?
Precies op het juiste moment kwam er een wagentje voor minder valide passagiers langs rijden. Daar ben ik op gesprongen en nadat de bestuurster in de gaten had dat ik er echt niet afging heeft ze me naar de juiste gate gebracht en toen had ik mn vlucht gehaald....!!! Pfieuwwww!!!

Eenmaal in Shanghai was ik binnen no time in mn hostel, thnx to de Maglev trein die me met 300km per uur richting de stad bracht. Ingecheckt in mn hostel, kamer gewisseld, want ik heb geleerd dat je niet met meer dan 1 Chinees op een kamer wilt slapen en dus zeker niet met twee! Toen ik dat aan het regelen was kwamen Spanjaarden Miguel en Cathy binnenlopen om ook in te checken... Tsja, it's a small world/China zullen we dan maar zeggen...

Shanghai, weer een andere wereldstad mét een hele mooie skyline. Dat moet ik Shanghai wel nageven, de skyline is heel bijzonder en mooi. Zoiets heb ik nog niet eerder gezien, maar onder de indruk was ik niet ;).
Ik heb veel met Miguel en Cathy gedaan, gezellig en lekker makkelijk om iemand te volgen ipv zelf weer bedenken wat te doen. We zijn naar de Yuyuan Garden geweest wat heel erg mooi is. Het is een Chinese tuin midden in Shanghai, heerlijk rustig, mits je het niet op een zondag bezoek wanneer heel China er rondloopt... Ik ben er gewoon wéér ingetrapt!

Natuurlijk hebben we geslenterd over de Bund met al zijn oude gebouwen en vanaf waar je een heel mooi uitzicht hebt over de skyline van Shanghai. Vanaf de Bund zijn we met de Bund Sightseeing Tunnel onder de rivier door naar de overkant gegaan waar ik van het uitzicht heb genoten op 474 meter hoogte in Shanghai World Finance Center. Ik was daar rond half vijf in de middag en ben gebleven tot kwart voor zeven. Zo zag ik het uitzicht in daglicht/smog en in het donker, erg mooi om alle lampjes aan te zien gaan!

Ik heb een acrobatenshow bezocht waar ik af en toe weg moest kijken omdat ik de kunsten die ze deden niet aan kon zien. Wat zijn ze lenig, ongelooflijk hoe ze hun lichaam op kunnen vouwen! En ofcourse heb ik nog geshopt voor souvenirs! Ik had er een halve dag voor uitgetrokken maar na een paar uur had ik t al gezien, ze hebben overal hetzelfde en op een gegeven moment had ik t helemaal gehad met de verkopers! Gelukkig wel een paar leuke dingetjes gescoord.

En toen was het tijd om mn tas te pakken, afscheid te nemen en richting t vliegveld te gaan, ruim op tijd!!! Na twaalf uur vliegen, x aantal uren oncomfortabel slapen, een uur wachten bij de verkeerde bagageband (stress!), ander half uur TGV naar Brussels, bijna twee uur rijden naar huis (thnx Pap & Mam) was ik weer in Mierlo...

Wat ik niet mis:
- De drukte
- De drukte
- De drukte
- De roggels en fluimen
- Smog
- Snurkende mensen, anywhere!
- Luidruchtige kamergenoten
- Kindjes met een open gescheurde/geknipte broek zodat ze hun behoefte kunnen doen, òveral!
- Alles wat ik nu vergeet...

Wat ik wel mis:
- Het heerlijke eten
- Nieuwe mensen leren kennen
- Het reizen naar het onbekende
- De geweldig mooie natuur
- De Chinezen (maar niet de drukte!)
- De onafhankelijkheid
- We'll see what happens mentaliteit
- De 'iedereen zit in hetzelfde schuitje en is gelijk' mentaliteit
- Een nieuwe cultuur leren kennen
- En al het andere wat reizen zó geweldig maakt!!!

Jullie weten nu van mij wat ik de laatste weken uit heb gespookt, maar ik weet niet wie er allemaal mee leest en daar ben ik wel heel benieuwd naar. Wil je je bekend maken en een korte reactie, al is t alleen maar je naam, geven ajb?

Ik heb ervan genoten en hopelijk heb ik jullie een heel klein beetje mee kunnen laten genieten!

Dat mijn volgende reis maar weer zó geweldig mag worden!

Xièxiè!

Lfs Marieke

PS: Dit is de laatst geschreven blog maar niet het laatste bericht van deze trip want jullie hebben de foto's nog tegoed! Geef me even om de ruim 2000 exemplaren uit te zoeken ;).