Chinezen, smog and much more!
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
27 Oktober 2014 | China, Chengdu
Sit back and relax, dit is een lang verhaal :)
Ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik deze blog in een Starbucks schrijf. Normaal ga ik niet snel naar een Starbucks als ik op reis ben, maar het is hier zo heerlijk rustig.... ;)
Chinezen, ze zijn echt overal en ze zijn met zóvelen! In de bus, in de trein, in het vliegtuig, op straat, de wc, nationale parken, overal zijn ze en ben ik een van de weinige 'Westerse' reizigers. Ik ben hier een bezienswaardigheid, sta al ontelbare keren op de foto en het zal me niet verbazen als ze me binnenkort vragen voor een Chinese talkshow ;). Ik krijg baby's in mn handen gedrukt en dikke lenzen op 2 cm van mn gezicht, een BN'er in Nederland is er niks bij!
Als het nou een rustig volk zou zijn, alla, maar ze zijn ook nog eens luidruchtig! Roggels die ze uit hun tenen moeten halen, toeteren om niks, kei hard praten om 3 uur 's nachts, 'achtergrond' muziek waardoor je jezelf niet meer kan horen denken, je kan het zo gek niet bedenken of de volumeknop staat staat wide open! Op je beurt wachten kennen ze hier niet. Staan er 10 bussen te wachten om iedereen te vervoeren, ze willen toch allemaal de eerste bus in! Sta je in de rij voor een kaartje en ben je aan de buurt, als je ff niet oplet staan er zo weer 10 Chinezen voor je. Verkeerslicht op groen, zebrapad? Dat wil helemaal niks zeggen hier, oversteken doe je met gevaar voor eigen leven! Ik steek altijd met een groep Chinezen tegelijk over en dan zorg ik dat ik niet aan de kant van het komende verkeer loop, zo heb ik nog enigszins een veilig gevoel ;).
Maar.... ik moet ook eerlijk bekennen dat het me van de andere kant ook heel erg meevalt. Ik heb nog niet meegemaakt (hopelijk roep ik het nu niet over mezelf af) dat ik ergens ben waar niemand Engels spreekt en niemand me begrijpt. Wanneer een Chinees die ook maar een heel klein beetje Engels spreekt ziet dat je hulp nodig hebt staan ze meteen voor je klaar. Ook de Chinezen die geen Engels spreken proberen je meestal zo goed mogelijk te helpen, met gebaren kom je een heel eind!
Verder vind ik het lang niet zo vies als waarvoor mensen me hebben gewaarschuwd. Ik ben in landen geweest die 'smeriger' waren voor mijn gevoel. Natuurlijk ga ik nergens heen zonder mn wc papier, desinfectie gel en doekjes, maar dat is in Nederland af en toe ook geen overbodige luxe... Het gaat hier gewoon anders dan in Nederland en ja, als je dat niet gewend bent of niet op ingesteld, dan kan het wat tegenvallen. In Maleisië liepen de ratten je voor de voeten, hier heb ik vandaag de eerste rat gezien! En dat was aan het water! In Beijing liep ik met een grote boog om een hoop etensresten heen omdat ik bang was dat er minimaal 10 ratten uit zouden rennen, niet dus.
Mn ov-chipkaart komt hier ook heel goed van pas! Ik doe me overal voor als student en dat heeft me al de nodige kosten bespaard :). Ze moeten vaak wel twee keer kijken, maar het is pas 1x voorgekomen dat ze er niet in trapten! Een keer begonnen twee meiden achter de kassa flink te giebelen, ik dacht dat ze me door hadden, maar ze vroegen me wat ik deed, mn bachelor of minor, want ik was wel een hele oude student!!! Joh, bedankt!
Maar goed, wat ik verder heb gedaan en gezien:
Na Pingyao heb ik de bullet train, hogesnelheidstrein, naar Xian gepakt. In Xian heb ik het terracottaleger bezocht wat best wel interessant was. Ik had er niet veel van verwacht, maar ik was impressed! In de bus terug kwam ik Ozzie Susanne tegen. Met haar heb ik 'op straat' gegeten in het Moslim gedeelte van de stad. Dat is ook een gek gezicht btw, een Chinese moslim!
Met Sam en Jo Anne, het oudere (73 & 72) Amerikaanse koppel uit het vorige verslag die ik toevallig weer tegenkwam, heb ik Xian verder verkend. We hebben oa de Drum tower en de moskee bezocht. Tegen de avond hebben we fietsen gehuurd en hebben we over de 14km lange muur die om Xian ligt gefietst. Beetje jammer van de dichte smog die er hing waardoor we niet van het uitzicht konden genieten, maar in de avond met de lichtjes aan was het toch wel heel mooi.
Omdat ik een extra dag had in Xian ben ik met Sam en Jo Anne en met Rachel en Math (USA) de volgende dag naar Mt Hua Shan gegaan. Deze berg heeft 5 pieken en de hoogste, South Peak, ligt op 2160m. Je kan naar boven lopen/klimmen, maar wij kozen ervoor om aan de westkant de cable car naar boven te nemen. Deze is niet aan te raden als je hoogtevrees hebt...
We waren een beetje bang dat we niks zouden zien door de smog en mist, maar eenmaal boven zaten we boven de wolken en hadden we een geweldig uitzicht. Wauw, wat was het mooi!!!
Ik had verwacht dat we echt moesten klimmen en hiken, maar ze hebben alle paden aangelegd! Ik heb medelijden met de mensen die al dat beton naar boven hebben moeten sjouwen.
Volgens mij hebben we 4 pieken gehad, Sam en Jo Anne waren zo verstandig om genoegen te nemen met twee pieken ;). Ohw ja.... Google 'plank walk Hua Shan'! Die heb ik gedaan!!! Ik dacht dat ik zeven kleuren in mn broek zou hebben, maar niets was minder waar! Het was super!!!
Van Xian ben ik naar Jiuzhaigou gevlogen om daar het National Park te bezoeken. In het vliegtuig kreeg ik het even benauwd. De bergen waar we overheen vlogen waar allemaal wit en toen we aankwamen sneeuwde het!!! Ik was even heel bang dat ik vast zou zitten voor een paar dagen/weken! Gelukkig was Jiuzhaigou nog ander half uur rijden van het vliegveld en eenmaal aangekomen was er geen vuiltje aan de lucht. Dat bedoel ik ook letterlijk, wat is het heerlijk om weer frisse lucht in te ademen. In de smog merk je het niet, maar als je dan weer frisse lucht hebt merk je het des te meer.
De volgende dag, een zaterdag kwam ik later achter, ben ik het park in gegaan. De entree van Disney is er niks bij... Rijen dik stond het weer. Gelukkig had ik de avond ervoor al een kaartje gekocht dus kon ik zo doorlopen. Althans, ik deed net alsof ik dat dacht, heb nl de rij van mensen met kaartje geskipt en ben gewoon naar voren gelopen.
In het weekend trekken de Chinezen er zelf ook op uit en zijn alle parken overvol. Dat was dus te merken. Om 7.15 uur was ik in het park, gelukkig heb ik daarmee het eerste deel vrij rustig kunnen bewonderen. Ijs en ijskoud was het 's ochtends (het hoogste meer ligt op 3000m boven zeeniveau) maar toen de zon eenmaal te voorschijn kwam was het heerlijk.
Het park bestaat uit bergen, besneeuwde toppen, mooie natuur, helder blauwe meren en watervallen. Ik heb bijna alles gelopen maar was heel blij om het laatste stukje met de bus te doen. Wauw... Speechless...
Zondag met de bus, 8 uur, naar Chengdu gegaan, waar ik nu ben. Vandaag heb ik het rustig aan gedaan. Eerst bijgeslapen, ticket geboekt naar de volgende bestemming, rond gelopen in de stad, begin van deze blog geschreven, lekker kopje thee gehad en tegelijkertijd ook een heerlijke massage. Ik had ook mn oren schoon kunnen laten maken, maar daar heb ik voor gepast. De pinnen waar ze mee aankwam waren mij wat te lang en ik weet niet of het heel goed schoon wordt gemaakt... ;).
Einde van de middag nog een klooster bezocht en nu zit ik in het hostel met een paar mensen. We hebben net gegeten en zitten nu aan het bier. Ja, ik ben nu dus drie dingen tegelijk aan het doen...
Morgenvroeg ga ik naar het panda reservaat, jeej, en 's middags naar de big Buddha in Leshan. Het belooft weer een volle en mooie dag te worden. Hopelijk is de smog morgen een stuk minder zodat ik de Buddha ook echt kan zien.
En woensdag vlieg ik naar Lijiang. Wat ik daar ga doen moet ik nog even uitzoeken, maar het schijnt een heel mooi pittoresk plaatsje te zijn in de bergen.
Dus... geen zorgen over mij, ik heb het hier top!!!
Lfs Marieke
Ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik deze blog in een Starbucks schrijf. Normaal ga ik niet snel naar een Starbucks als ik op reis ben, maar het is hier zo heerlijk rustig.... ;)
Chinezen, ze zijn echt overal en ze zijn met zóvelen! In de bus, in de trein, in het vliegtuig, op straat, de wc, nationale parken, overal zijn ze en ben ik een van de weinige 'Westerse' reizigers. Ik ben hier een bezienswaardigheid, sta al ontelbare keren op de foto en het zal me niet verbazen als ze me binnenkort vragen voor een Chinese talkshow ;). Ik krijg baby's in mn handen gedrukt en dikke lenzen op 2 cm van mn gezicht, een BN'er in Nederland is er niks bij!
Als het nou een rustig volk zou zijn, alla, maar ze zijn ook nog eens luidruchtig! Roggels die ze uit hun tenen moeten halen, toeteren om niks, kei hard praten om 3 uur 's nachts, 'achtergrond' muziek waardoor je jezelf niet meer kan horen denken, je kan het zo gek niet bedenken of de volumeknop staat staat wide open! Op je beurt wachten kennen ze hier niet. Staan er 10 bussen te wachten om iedereen te vervoeren, ze willen toch allemaal de eerste bus in! Sta je in de rij voor een kaartje en ben je aan de buurt, als je ff niet oplet staan er zo weer 10 Chinezen voor je. Verkeerslicht op groen, zebrapad? Dat wil helemaal niks zeggen hier, oversteken doe je met gevaar voor eigen leven! Ik steek altijd met een groep Chinezen tegelijk over en dan zorg ik dat ik niet aan de kant van het komende verkeer loop, zo heb ik nog enigszins een veilig gevoel ;).
Maar.... ik moet ook eerlijk bekennen dat het me van de andere kant ook heel erg meevalt. Ik heb nog niet meegemaakt (hopelijk roep ik het nu niet over mezelf af) dat ik ergens ben waar niemand Engels spreekt en niemand me begrijpt. Wanneer een Chinees die ook maar een heel klein beetje Engels spreekt ziet dat je hulp nodig hebt staan ze meteen voor je klaar. Ook de Chinezen die geen Engels spreken proberen je meestal zo goed mogelijk te helpen, met gebaren kom je een heel eind!
Verder vind ik het lang niet zo vies als waarvoor mensen me hebben gewaarschuwd. Ik ben in landen geweest die 'smeriger' waren voor mijn gevoel. Natuurlijk ga ik nergens heen zonder mn wc papier, desinfectie gel en doekjes, maar dat is in Nederland af en toe ook geen overbodige luxe... Het gaat hier gewoon anders dan in Nederland en ja, als je dat niet gewend bent of niet op ingesteld, dan kan het wat tegenvallen. In Maleisië liepen de ratten je voor de voeten, hier heb ik vandaag de eerste rat gezien! En dat was aan het water! In Beijing liep ik met een grote boog om een hoop etensresten heen omdat ik bang was dat er minimaal 10 ratten uit zouden rennen, niet dus.
Mn ov-chipkaart komt hier ook heel goed van pas! Ik doe me overal voor als student en dat heeft me al de nodige kosten bespaard :). Ze moeten vaak wel twee keer kijken, maar het is pas 1x voorgekomen dat ze er niet in trapten! Een keer begonnen twee meiden achter de kassa flink te giebelen, ik dacht dat ze me door hadden, maar ze vroegen me wat ik deed, mn bachelor of minor, want ik was wel een hele oude student!!! Joh, bedankt!
Maar goed, wat ik verder heb gedaan en gezien:
Na Pingyao heb ik de bullet train, hogesnelheidstrein, naar Xian gepakt. In Xian heb ik het terracottaleger bezocht wat best wel interessant was. Ik had er niet veel van verwacht, maar ik was impressed! In de bus terug kwam ik Ozzie Susanne tegen. Met haar heb ik 'op straat' gegeten in het Moslim gedeelte van de stad. Dat is ook een gek gezicht btw, een Chinese moslim!
Met Sam en Jo Anne, het oudere (73 & 72) Amerikaanse koppel uit het vorige verslag die ik toevallig weer tegenkwam, heb ik Xian verder verkend. We hebben oa de Drum tower en de moskee bezocht. Tegen de avond hebben we fietsen gehuurd en hebben we over de 14km lange muur die om Xian ligt gefietst. Beetje jammer van de dichte smog die er hing waardoor we niet van het uitzicht konden genieten, maar in de avond met de lichtjes aan was het toch wel heel mooi.
Omdat ik een extra dag had in Xian ben ik met Sam en Jo Anne en met Rachel en Math (USA) de volgende dag naar Mt Hua Shan gegaan. Deze berg heeft 5 pieken en de hoogste, South Peak, ligt op 2160m. Je kan naar boven lopen/klimmen, maar wij kozen ervoor om aan de westkant de cable car naar boven te nemen. Deze is niet aan te raden als je hoogtevrees hebt...
We waren een beetje bang dat we niks zouden zien door de smog en mist, maar eenmaal boven zaten we boven de wolken en hadden we een geweldig uitzicht. Wauw, wat was het mooi!!!
Ik had verwacht dat we echt moesten klimmen en hiken, maar ze hebben alle paden aangelegd! Ik heb medelijden met de mensen die al dat beton naar boven hebben moeten sjouwen.
Volgens mij hebben we 4 pieken gehad, Sam en Jo Anne waren zo verstandig om genoegen te nemen met twee pieken ;). Ohw ja.... Google 'plank walk Hua Shan'! Die heb ik gedaan!!! Ik dacht dat ik zeven kleuren in mn broek zou hebben, maar niets was minder waar! Het was super!!!
Van Xian ben ik naar Jiuzhaigou gevlogen om daar het National Park te bezoeken. In het vliegtuig kreeg ik het even benauwd. De bergen waar we overheen vlogen waar allemaal wit en toen we aankwamen sneeuwde het!!! Ik was even heel bang dat ik vast zou zitten voor een paar dagen/weken! Gelukkig was Jiuzhaigou nog ander half uur rijden van het vliegveld en eenmaal aangekomen was er geen vuiltje aan de lucht. Dat bedoel ik ook letterlijk, wat is het heerlijk om weer frisse lucht in te ademen. In de smog merk je het niet, maar als je dan weer frisse lucht hebt merk je het des te meer.
De volgende dag, een zaterdag kwam ik later achter, ben ik het park in gegaan. De entree van Disney is er niks bij... Rijen dik stond het weer. Gelukkig had ik de avond ervoor al een kaartje gekocht dus kon ik zo doorlopen. Althans, ik deed net alsof ik dat dacht, heb nl de rij van mensen met kaartje geskipt en ben gewoon naar voren gelopen.
In het weekend trekken de Chinezen er zelf ook op uit en zijn alle parken overvol. Dat was dus te merken. Om 7.15 uur was ik in het park, gelukkig heb ik daarmee het eerste deel vrij rustig kunnen bewonderen. Ijs en ijskoud was het 's ochtends (het hoogste meer ligt op 3000m boven zeeniveau) maar toen de zon eenmaal te voorschijn kwam was het heerlijk.
Het park bestaat uit bergen, besneeuwde toppen, mooie natuur, helder blauwe meren en watervallen. Ik heb bijna alles gelopen maar was heel blij om het laatste stukje met de bus te doen. Wauw... Speechless...
Zondag met de bus, 8 uur, naar Chengdu gegaan, waar ik nu ben. Vandaag heb ik het rustig aan gedaan. Eerst bijgeslapen, ticket geboekt naar de volgende bestemming, rond gelopen in de stad, begin van deze blog geschreven, lekker kopje thee gehad en tegelijkertijd ook een heerlijke massage. Ik had ook mn oren schoon kunnen laten maken, maar daar heb ik voor gepast. De pinnen waar ze mee aankwam waren mij wat te lang en ik weet niet of het heel goed schoon wordt gemaakt... ;).
Einde van de middag nog een klooster bezocht en nu zit ik in het hostel met een paar mensen. We hebben net gegeten en zitten nu aan het bier. Ja, ik ben nu dus drie dingen tegelijk aan het doen...
Morgenvroeg ga ik naar het panda reservaat, jeej, en 's middags naar de big Buddha in Leshan. Het belooft weer een volle en mooie dag te worden. Hopelijk is de smog morgen een stuk minder zodat ik de Buddha ook echt kan zien.
En woensdag vlieg ik naar Lijiang. Wat ik daar ga doen moet ik nog even uitzoeken, maar het schijnt een heel mooi pittoresk plaatsje te zijn in de bergen.
Dus... geen zorgen over mij, ik heb het hier top!!!
Lfs Marieke
-
27 Oktober 2014 - 15:03
Monique:
Neeeee, die plank walk Hua Shan..... RESPECT!!! -
27 Oktober 2014 - 16:13
Chiel:
Super gaaf weer allemaal! Have Fun! -
27 Oktober 2014 - 17:04
Annelies Van Gerven:
Hoi Marieke,
Fijn dat de viezigheid meevalt. Daar was ik een beetje bang voor dat je dat echt verschrikkelijk zou vinden, maar ja , je gaat wel naar China.
Volgens mij heb je weer een geweldige tijd.
Geniet ervan.
Groetjes van ons allemaal.
-
27 Oktober 2014 - 17:04
Annelies Van Gerven:
Hoi Marieke,
Fijn dat de viezigheid meevalt. Daar was ik een beetje bang voor dat je dat echt verschrikkelijk zou vinden, maar ja , je gaat wel naar China.
Volgens mij heb je weer een geweldige tijd.
Geniet ervan.
Groetjes van ons allemaal.
-
27 Oktober 2014 - 18:05
Mama:
Wat gek dat er zoveel chinezen zijn in China.
Weer een leuk verhaal echt genieten als je het leest.
Nog heel veel plezier en geniet ze nog.
Groetjes Mam,Pap en Joris -
27 Oktober 2014 - 18:25
Tante Mien:
Geweldig verhaal, blijf genieten, liefs tante Mien -
28 Oktober 2014 - 14:54
Theo En Tineke:
Hoi Marieke, wij zijn nu bij Mien en gaan morgen door naar Cuba. Fijn om te lezen dat het goed met je gaat, wat kan jij gezellig schrijven. Ik ben er jaloers op. Nou wij gaan Cuba ontdekken. Tot over 1 maand. -
29 Oktober 2014 - 15:30
Jenna:
WAUW... klinkt echt zooooo geweldig! Net ook de foto's op FB gezien; fantastisch mooi! Geniet Marieke! X -
29 Oktober 2014 - 23:11
Brenda:
Zoooooooo tof! Enjoy! -
30 Oktober 2014 - 17:02
Elles:
Gaaf Mariek. Ik vind het sowieso knap tussen zoveel Chinezen zitten ;-) En die starbucks, bah bah ;-) Have fun!! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
